Πρώην Πρόεδροι 

Φεβρουάριος 2020: ο Απόστολος Τζιτζικώστας (EPP), περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας στην Ελλάδα, εκλέγεται Πρόεδρος. Απευθυνόμενος στα 329 μέλη της ΕτΠ, ο Πρόεδρος περιέγραψε τις τρεις κύριες προτεραιότητες της θητείας του: «Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να βρίσκεται στην υπηρεσία των πολιτών της και των τόπων όπου ζούνε: των χωριών, των πόλεων και των περιφερειών τους. Πρέπει να υποστηρίξουμε την εδαφική συνοχή, την καινοτομία, την επιχειρηματικότητα, αλλά και να βρούμε πειστικές λύσεις για τη διαχείριση της μετανάστευσης με γνώμονα την αλληλεγγύη. Δεύτερον, οι δήμοι και οι περιφέρειες πρέπει να επικεντρωθούν στην κατανόηση και την ανταπόκριση στους ριζικούς μετασχηματισμούς που φέρνουν η πράσινη, η ψηφιακή και η δημογραφική επανάσταση. Τέλος, πρέπει να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή δημοκρατία, θέτοντας τις περιφέρειες και τους δήμους στο επίκεντρό της, ώστε να φέρουμε την Ευρώπη πιο κοντά στους πολίτες».

Ιούλιος 2017: ο Karl-Heinz Lambertz (PES, BE), μέλος της βελγικής γερουσίας όπου εκπροσωπεί τη γερμανόφωνη κοινότητα, εκλέγεται Πρόεδρος. Ο Karl-Heinz Lambertz είναι μέλος της ΕτΠ από το 2001 και έχει διατελέσει πρόεδρος της Ομάδας PES της ΕτΠ (2011-2015). Από το 2000, είναι μέλος του Κογκρέσου των τοπικών και περιφερειακών αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Φεβρουάριος 2015: ο Markku Markkula, μέλος του προεδρείου του περιφερειακού συμβουλίου του Ελσίνκι και πρόεδρος του Συμβουλίου αστικού σχεδιασμού του Espoo, εκλέγεται πρόεδρος. Διετέλεσε μέλος του Φινλανδικού Κοινοβουλίου (1995-2003). Κατά τη θητεία του ως βουλευτής ήταν μέλος δύο μόνιμων κοινοβουλευτικών επιτροπών: της επιτροπής επιστημών, παιδείας και πολιτισμού και της επιτροπής για το μέλλον. Ο διεθνής του ρόλος ως βουλευτή περιλάμβανε και τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού κοινοβουλευτικού δικτύου τεχνολογικής αξιολόγησης (ΕΡΤΑ).

Ιούνιος 2014: ο Michel Lebrun, τοπικός σύμβουλος του Viroinval (Βέλγιο), εκλέγεται Πρόεδρος. Αφού έλαβε πτυχίο φιλοσοφίας και λογοτεχνίας από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβαίν το 1970, άρχισε την πολιτική του σταδιοδρομία το 1977, όταν εξελέγη αντιδήμαρχος στο δημοτικό συμβούλιο του Viroinval (Βέλγιο). Από το 1992 έως το 1999 διετέλεσε Υπουργός ανώτατης εκπαίδευσης, έρευνας και διεθνών σχέσεων της γαλλικής κοινότητας και στη συνέχεια Υπουργός προγραμματισμού, υποδομών, μεταφορών και τηλεπικοινωνιών στην Κυβέρνηση της Βαλλονίας.

Ιούλιος 2012: ο Ramón Luis Valcárcel Siso, πρόεδρος της Αυτόνομης Κοινότητας της Μούρθιας, εκλέγεται Πρόεδρος της ΕτΠ. Απόφοιτος του τμήματος τεχνών και φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Μούρθιας, δίδαξε ιστορία της τέχνης ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την έρευνα σχετικά με την τέχνη και την ιστορία της περιοχής της Μούρθιας. Στην ομιλία του προς την Ολομέλεια, ανέφερε ως προτεραιότητές του τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο 2014-2020, τη νέα φάση των διαρθρωτικών ταμείων και την πολιτική ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας.

Φεβρουάριος 2010: η Mercedes Bresso, μέλος του περιφερειακού συμβουλίου του Πεδεμοντίου, εκλέγεται Πρόεδρος της Επιτροπής των Περιφερειών στις 10 Φεβρουαρίου 2010, η δε θητεία της επιβεβαιώνεται στις 9 Ιουνίου 2010. Όπως ανέφερε η κ. Bresso: «οι τοπικές και περιφερειακές αρχές μπορούν να χρησιμεύσουν ως σημείο αναφοράς για την Ευρώπη σε όλους αυτούς τους τομείς. Βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σε καιρούς κρίσης και εξακολουθούν να αποτελούν το πραγματικό εφαλτήριο για οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική καινοτομία». Έως σήμερα, η Mercedes Bresso είναι η μόνη γυναίκα που έχει εκλεγεί Πρόεδρος της ΕτΠ.

Φεβρουάριος 2008: ο Luc Van den Brande, γερουσιαστής του βελγικού κοινοβουλίου και μέλος της ΕτΠ (EPP/BE) από την ίδρυσή της, εκλέγεται Πρόεδρος της ΕτΠ. Στην ομιλία του προς την Ολομέλεια δήλωσε τα εξής: «Πρέπει να εγκαταλείψουμε την αντίληψη περί μιας Ευρώπης ως ιεραρχικής πυραμίδας, όπου η ΕΕ βρίσκεται πάνω από τα κράτη μέλη, τα κράτη μέλη πάνω από τις περιφέρειες και οι περιφέρειες πάνω από τις πόλεις και τις τοπικές αρχές».

Φεβρουάριος 2006: ο Michel Delebarre, δήμαρχος της Δουνκέρκης (περιφέρεια Nord-Pas de Calais) και μέλος του γαλλικού κοινοβουλίου, εκλέγεται Πρόεδρος της Επιτροπής των Περιφερειών. Εκφράζει την επιθυμία του να καταστεί η Επιτροπή των Περιφερειών μια πραγματικά πολιτική ευρωπαϊκή συνέλευση, ικανή να συμβάλει στην επανέναρξη του διαλόγου για την Ευρώπη, προσδιορίζει δε τη στρατηγική της Λισαβόνας ως μία από τις στρατηγικές προτεραιότητες της ΕτΠ.

Φεβρουάριος 2004: ο Peter Straub, πρόεδρος του γερμανικού περιφερειακού κοινοβουλίου της Βάδης Βυρτεμβέργης, εκλέγεται Πρόεδρος της ΕτΠ. Μεταξύ των βασικών του στόχων περιλαμβάνονται η ενίσχυση των διοργανικών σχέσεων και η ευαισθητοποίηση σχετικά με το έργο της ΕτΠ στα νέα κράτη μέλη.

Φεβρουάριος 2002: ο Sir Albert Bore, επικεφαλής του δημοτικού συμβουλίου του Μπέρμιγχαμ, εκλέγεται Πρόεδρος της Επιτροπής των Περιφερειών. Θέτει δύο βασικούς στόχους για τη θητεία του: να διασφαλίσει ότι η περιφερειακή πολιτική παραμένει κινητήρια δύναμη στο επίκεντρο του θεματολογίου της ΕΕ· και να αντιμετωπίσει το «δημοκρατικό έλλειμμα» που έχει ως αποτέλεσμα να αισθάνεται το ευρύ κοινό αποκλεισμένο από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ.

Φεβρουάριος 2000: ο Jos Chabert, Υπουργός δημοσίων έργων και μεταφορών της Κυβέρνησης της περιφέρειας Βρυξελλών-Πρωτευούσης, εκλέγεται Πρόεδρος της ΕτΠ. Παροτρύνει την ΕτΠ να αναπτύξει στενότερους δεσμούς με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο των Υπουργών και ζητεί παράλληλα να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις πολιτικής φύσης γνωμοδοτήσεις από ό,τι στις τεχνικής φύσης γνωμοδοτήσεις. Ανακοινώνει πέντε πολιτικές προτεραιότητες στους τομείς της απασχόλησης, της αστικής πολιτικής, της ευρωπαϊκής ιθαγένειας, του περιβάλλοντος και της διεύρυνσης.

Φεβρουάριος 1998: ο Manfred Dammeyer, Υπουργός ομοσπονδιακών και ευρωπαϊκών υποθέσεων του γερμανικού κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, εκλέγεται Πρόεδρος της ΕτΠ. Ζητεί μεγαλύτερη αυτονομία για τις περιφέρειες, τα ομόσπονδα κράτη ή τις επαρχίες όσον αφορά τη διαχείριση των διαρθρωτικών ταμείων, καθώς και πιο ανταγωνιστική ενωσιακή γεωργική πολιτική. Η Ολομέλεια επικυρώνει πρόταση του Προεδρείου για την αλλαγή του αριθμού, της σύνθεσης και των αρμοδιοτήτων των επιτροπών της ΕτΠ, ούτως ώστε να μπορούν να χειρίζονται αποτελεσματικότερα τους νέους τομείς αρμοδιότητας που ανατίθενται στην ΕτΠ βάσει της Συνθήκης του Άμστερνταμ.

Μάρτιος 1996: ο Pasqual Maragall I Mira, δήμαρχος Βαρκελώνης, εκλέγεται Πρόεδρος της ΕτΠ. Δεσμεύεται ότι θα επικεντρωθεί στη δημιουργία διαφανούς και νόμιμης εσωτερικής οργάνωσης, καθώς και ότι η ΕτΠ θα αποκτήσει καθεστώς θεσμικού οργάνου.

Μάρτιος 1994: ο Jacques Blanc, επικεφαλής του περιφερειακού συμβουλίου του Languedoc-Roussillon, εκλέγεται πρώτος Πρόεδρος της ΕτΠ, ο δε Pasqual Maragall I Mira (PES/ES) εκλέγεται πρώτος Αντιπρόεδρος.